اهداف

1-    حمایت از اهل قلم دشتستان

2-   معرفی آثار نویسندگان دشتستان

3-   رواج فرهنگ هدیه دادن کتاب

چهارچوب و قوانین :

1-   هرکسی می تواند عضو شود .

2-   با پرداخت حق عضویت ، نام افراد به ثبت می رسد .

3-   حق عضویت ماهیانه حد اقل مبلغ 15000 تومان است .

4-   پرداخت حق عضویت  از طریق کارت به کارت وبه کارت  شماره  6274129006917309 بانک اقتصاد نوین به نام محمد غلامی صورت می گیرد .

5-    پس ازانتقال مبلغ ، پرداخت کننده باید طی پیامکی به شماره 09172361368 پرداخت را اعلام کند .

6-    پایان هرماه گزارش کاملی اعم از نام افراد شرکت کننده  و مبالغ پرداخت شده از رسانه های مجازی ابلاغ و شفاف سازی می شود .

7-   - پرداخت نکردن 2 ماه متوالی حق عضویت به منزله ی انصراف از انجمن است .

8-   در هر فرصتی که امکانات مالی انجمن  اجازه بدهد ، از هر عنوان کتاب حد اقل 100 جلد مستقیما از مولف خریداری شود .

9-    هرنویسنده برای شرکت دادن کتابش در طرح خرید ، باید حداقل یک جلد کتاب را به نشانی برازجان - خیابان جمهوی اسلامی – خیابان هاشمی – کوچه هاشمی 18 منزل محمد غلامی  ارسال کند .

  11 - کتابی که در طرح خرید قرار می گیرد ، باید با مجوز قانونی چاپ شده باشد .

 12 - کتاب دریافت شده به طور کامل دردنیای مجازی برای اعضا معرفی می شود .

13 - برای خرید کتاب ، چاپ های جدید در اولویت است  .

  14 - نویسنده ی کتاب باید دشتستانی باشد .

15 - موضوع کتاب در انتخاب آن نقشی ندارد .

16 - کتاب با سرمایه ی مولف چاپ شده باشد .

 17 - انتخاب کتاب برای خرید ، با رای اکثریت اعضا باشد .

   18 - چند روز قبل از رای گیری ، لیستی از کتاب های دریافت شده تهیه و در اختیار اعضا قرار بگیرد .

19 - رای گیری به صورت  مخفیانه باشد ولی پس از پایان آن ،  علنی شود .

20 –درطول عمر انجمن ، از هر عنوان کتاب فقط یک بار خرید شود .

21 - همه ی کتاب ها ی خریداری شده ، بین اعضای انجمن به نسبت مبلغی که پرداخت کرده اند،  توزیع شود . مثلا ممکن است یک نفر 10 جلدکتاب سهمیه اش بشود و دیگری که چند ماه بعد به انجمن پیوسته ، فقط 2 کتاب به او برسد .

22- کتاب ها به صورت حضوری یا پستی به اعضا تحویل داده خواهد شد .

23 - اگر کسی از ادامه ی عضویت در انجمن  انصراف داد ، قیمت کتاب ها یی که در زمان عضویت به او داده شده از کل مبالغی که آن فرد به انجمن  پرداخت کرده ، کسر و مابقی پول او برگردانده می شود   .

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 93/11/29 و ساعت 1:8 عصر | نظرات دیگران()

ای عشق اوَل ره یِ نشُونُم دادی

جا تا ورِ ماه  وکهکشونُم  دادی

دسم ِ تـُو حنا که خُو نهادی ، اُملا

پاک دیرمِ  گرفتی و دشُونُم دادی

  Ey eshg aval rahye noshunom daadi

Jaa taa vare maaho kahkeshunam daadi

Nasme tu henaa ke khu nehaadi omlaa

Paak dirme gerofti o doshunam daadi

 ای عشق اول را را به من نشان دادی

جای مرا تا ماه و کهکشان بردی

خوب که دستم را در حنا نهادی ( اسیرم کردی )

کامل از من دورشده و به من دشنام دادی

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 93/11/28 و ساعت 5:45 عصر | نظرات دیگران()

از بنار تا گرگدان 

خود را آماده ی دیدن سیل کرده ام . در ذهنم سیل سال 1380 مرور می شود . مدام از رسانه ها ، نکات ایمنی را می شنوم . پس از آن که عجولانه نزد کمال صبحانه ای خوردم ، با رضا پاپری راه افتادیم تا با گپ زدن عمر سفر را کوتاه کنیم . ساعت 11 در برازجان بودم . رضا که پیاده شد ، من به خیابان بیمارستان رفتم تا با شاخه گلی به دیدار همسرم بروم . ظهر هم اگر چه فروغ زودتر رفت و غزل دیرتر آمد ولی به جز نیما که در کنگان مانده بود ، همه جمع بودیم . شب نزد مادرم رفتم و زودتر برگشتم تا میزبان علی حیدری و فرزندانش باشم . صبح روز دوشنبه با همسرم و دخترم سارا عازم بوشهر شدم تا آقای حمیدی و خواهرم هاجر که تازه از سفر زیارتی کعبه برگشته بودند را زیارت کنم . در فرصت پیش از ناهار به مجتمع فرهنگی ورزشی شهرداری بوشهر رفتم و امید غضنفر را ملاقات کردم . مثل همیشه با وقار و نکته پرداز و پرکار . شماره های بوشهر نامه را از ایشان گرفته و در برگشت حماسه حق پرست در پیاده رو و درست در مسیرم بود . خیلی اتفاقی . مثل خودش صمیمی و پر لبخند . با عجله گپ زدیم و خندیدیم و گذشتیم تا عصر تنها برگردم و شب بتوانم در جمع دوستان  بناری در سالن فوتسال باشم . بازی خیلی خوبی بود اما از روز بعد اوضاع من به هم ریخت . نه تنها از باران خبری نشد بلکه نزول گرد و خاک زرد و تیره نفس کشیدن را نیز دشوار کرده بود . در منزل ما نیز همه به ترتیب بیمارستانی شده بودیم و کم کم داشت نوبت به من هم می رسید . احساس کردم که دچار تب و سر گیجه شده ام . مدام قرص و شربت مصرف می کردم . پنج شنبه پس از مختصر ناهاری که خوردم عازم گرگدان شدم تا در مراسم فاتحه ی مرحوم رضا عزیزی شرکت کنم . گرگدان را اگر چه اول بار می دیدم ولی احساس می کردم با آن پیوندی دارم . پیوندی که ناشی از فرهنگی است که بنار و گرگدان و روستاهای زجر کشیده ی میهنم  را به هم گره زده است . مردم را به نام  نمی شناختم اما احساس بیگانگی هم نمی کردم . پس از خداحافظی با آقایان عبدالحمید علامه زاده ، حسین علامه زاده ، محمد عزیز و آقای سبزواری ، به سوی دشتستان حرکت کردم . حالم چندان مساعد نبود . احساس کردم تب دارم و پیشانی ام دارد گرم می شود . چند بار در ذهنم گذشت که در کنار تخته بمانم ولی ماندن را صلاح ندانستم . پشت ترافیکی سنگین در حالی که حالم لحظه به لحظه بدتر می شد و به حالت تهوع می رسید ، خود را به ایستگاه بازرسی دالکی رساندم . کنار زدم و دراز کشیدم و با تلفن همراه ، همسرم را در جریان گذاشتم . نیم ساعتی گذشت که حاج هوشنگ عوضی و رسول باقری آمدند . رسول رانندگی خودرو مرا به عهده گرفت و به برازجان رفتیم . محمد حمیدی و همسرم نیز بدون معطلی مرا به درمانگاه نوید رساندند . سحرگاه که در اتاقم بیدار شدم ، احساس کردم که راحت شده ام . تصمیم گرفتم جمعه را از دست ندهم و درجمع دوستان بناری باشم . امسال نیز مراسم مثل سال های گذشته با شکوه بود . در زمین فوتبال بنار موکت گسترده و سفره ای و نان و آش و چای و کیک و میوه و.... آماده بود . سلام و احوال پرسی ها آغاز شد . هر کسی از گوشه ای از استان خود را رسانده بود تا در بازی تفریحی پنالتی و طناب کشی و کشتی و ... و در یک کلام در جشن و شادمانی امروز بنار شرکت کند . محمد رضا باقری پایه گذار چنین برنامه ای در بنار است و سه سال متوالی این مسابقات برگزار می شود . مسابقاتی که بردن و با ختن آن پر از شیرینی و لبخند و مهم تر از همه لبریز از مهربانی و تقویت دوستی هاست   . 

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 93/11/26 و ساعت 11:14 عصر | نظرات دیگران()

متن سخنرانی کوتاه من در دفتر هفته نامه اتحاد جنوب به مناسبت چاپ کتاب « آسیب شناسی شعر امروز دشتستان » نوشته ی نصرالله قاسمپور- دوشنبه پنجم فروردین 1392

سال 91 را در شرایطی پشت سر نهادیم که چند کتاب خوب به گنجینه ی ادبیات دشتستان افزوده شد و بر غنای کمی و کیفی آن افزود . یکی از آن کتاب ها  « آسیب شناسی شعر امروز دشتستان » نوشته ی نصرالله قاسمپور است که نشان داد وقت آن رسیده است تا شعر امروز دشتستان با چند دهه سابقه ، محکی جدی بخورد . گرچند گهگاه کسانی درقالب مقالاتی و به طور جزیی به این مهم پرداخته بودند اما این بار نوبت به این کتاب رسید تا در آستانه ی نوروز ، شعررا بتکاند . آسیب شناسی شعر دشتستان همان گونه که نویسنده ی کتاب خود اذعان دارد و ازنام آن نیز برمی آید ، نقد نیست بلکه آشکار کردن تاریکی های شعر دشتستان (از دید نویسنده ) است و طبیعی است که با طبع بعضی از ما سازگار نباشد .

شاید پاره ای از معیار های سنجش ارائه شده در کتاب یا شیوه ی سنجش اثر بر اساس آن معیارها ،یا نمونه های ارائه شده ،  جای حرف داشته باشد اما بسیار پیش آمده که اثری را می خوانیم و درمقابل معایب آن سکوت کرده  ولی پشت سر خالق اثر ، در گوش دوستانمان نجوا می کنیم . این کتاب به ما یاد آوری می کند که زمان آن رسیده است تا با شعر و با خودمان رک باشیم . هم جرات گفتن داشته باشیم و هم جرات شنیدن حتی اگر سخن طرف مقابل ما خلاف نظر ما باشد.

می توان گفت بیان معایب یک اثر ، رد کردن آن اثر نیست بلکه پیشنهادی برای بهتر نوشتن است . درست شبیه بنایی که او را ازمسیرش باز می داریم و بر کارش ایراد می گیریم و پیشنهاد دیگری به او می دهیم که به نتیجه ای جز زیباتر ساختن بنا نمی انجامد .

یک وجه شعر دشتستان نیز ، شعری است که با مترها و معیارهای ارائه شده در این کتاب قابل ارزیابی نیست  اما جلوه های بارز شعر اعتراض است که درآثار استاد فرج الله کمالی نمود دارد وهمه می دانیم که امروز بسیاری از مسافران شهر شعر دشتستان از دروازه ای به نام کمالی وارد می شوند و به زیبایی های دیگری می رسند . بنا براین از دید من ، جا داشت آقای قاسمپور ، درمقدمه ی کتاب اشارتی به این موضوع نیز می کرد . فرجام سخن ضمن تبریک به جامعه ی ادبی دشتستان ، این کتاب با همه ی کاستی هایی که هر اثری می تواند داشته باشد ، جایش خالی بود و گام بلند و درخشانی محسوب می شود و در یک جمله ، هشداری جدی به شعر دشتستان است  .

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 93/11/9 و ساعت 7:30 صبح | نظرات دیگران()

  چون گل به کفِ بهار می رقصم و بس

با تارِ خوشِ هزار می رقصم و بس

با     اشهد ان لا اله    الاالعشق

در کعبه ی کویِ یار می رقصم و بس

__________

برکه چوپان – بهمن 93

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 93/11/7 و ساعت 7:1 صبح | نظرات دیگران()