ادبیات و فرهنگ
عمری به راهِ بادیه
جز غول ِگرد باد ندیدم
کو
سُم - ضربه ای
بر طبل ِسردِ خاک ؟
در گوش ِانتظار
ترانه ی شیهه ؟
دل
مانده پر شتاب
به تقریب
شیراز- مهر 1371
پرنده می خواند
گلی ازگلویش
پشنگه می زند بردرخت
تو می خوانی و
آوازسبزی در رگ هایم می ریزی
دل برمی گیرم ازهرچه
دل می سپارم به پرنده ای
که شب ها
باصدای تومی خواند
____________
برازجان- دی 1385
با تنی شبیه دیگران
باطنی شرار
مثل دیگران به گفتگو
بی خیال درنگاه ِ خلق
بی قرار
دردرون سینه یاد ِ او .
ای توزندگی !
ای تومهر !
ای تمام ِشعرهای ناتمام !
تا تونیستی
آسمان سیاه
زرد رونشسته ماه
درنهاد ِ خاک
درد
درگلوی باد
آه .
هرنفس که بی تومی کشم
زهر می دود به کام ِ من
ای توهست ونیست
بی توزندگی حرام ِ من
____________________
برازجان- بهمن 1384
چشمت
سکوت می خوانـَد
زیباترین سرود
بنار- آذر 1376
تمام این شعردرخواب گفته شده وبه من هیچ ربطی ندارد.
تمام ِ رازها یمان را
رو به دریا
زیر ِماسه ها پنهان می کنم
بیا
دیگران را
باخودشریک کنیم
______________
16/خرداد1389