ادبیات و فرهنگ
به یاد استاد منوچهر آتشی :
اینجا نفسم پراز غبار است بیا
روزم همه روز تیر و تار است بیا
هم تیغ شکسته است هم عبدوی جط
هم اسب ِ سفید بی قرار است بیا
سوی تو می کشد مرا دلکش ماه روی تو
مردم دیده می دود خسته به جستجوی تو
از بد روزگار من دست نمی رسد به تو
لیک خیال خاطرم نشسته رو به روی تو
برازجان- 91/8/19
نیست مجال تا شبی سر بزنم به کوی تو
رخصت ِ دیدنی بگو تا بکشم به سوی تو
تا نرود زخاطرم شب همه شب برابرم
بر رخ ِ ماه بنگرم باز به یاد ِ روی تو
کنگان - 91/8/20
.....
مویت همیشه سبز ِ شمالی
چشمت
خزر
خلیج
پیشانی ات سپید ِ دماوند
رگ های سبز ِ تنت همیشه جاری باد !
زینو !
معشوق آریایی !
تو می روی و
رقص ِ بندری ِ نوک ِ باریک ِ تازیانه ی بافته ی موهات
مرا به آمدن وادار می کند
......
__________
برشی از منظومه ی زینو
با آرزوی محال عادت کردیم
در ماندن ِ ماه و سال عادت کردیم
آنقدر درون ِ خویش تکرار شدیم
تا این که به ابتذال عادت کردیم
برکه چوپان-مهر1391
طلوع ِ صبح ، عاج ِ گردن ِ تو
گل ِ خورشید ، در پیراهن ِ تو
از آن لب بر لب ِ ساحل نهادم
که دارد بوی ِ چین ِ دامن ِ تو
برکه چوپان/فروردین91