بزن بر چهره ی زیبات آبی

که ریزد از رُخت بر گِل گلابی

بیا و چهره ای بنما که دنیا

ندارد بی تو هرگز آفتابی

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 96/8/18 و ساعت 6:6 عصر | نظرات دیگران()

 مرگ اگر خواست بیاید

بگذارید بمیرم

و اگر بود نیازی به تنفس

دوست دارم تو بیایی

به لبم لب بگذاری

زندگی از تو بگیرم

____________ 

 5 مهر 96

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 96/8/12 و ساعت 12:9 عصر | نظرات دیگران()

در خاک بود چنان پاک

یا

بر نردبانِ نور .

ای همدم ِنسیم

ای همزبان ِآب

در فصل ِتشنه کامی و تنهایی

رنگین کمان ِدستانت

بر شانه های سیره و کفتر ها . 

جستم نشان ِخانه ات ای دوست .

در چشمه سار

رود

هر جا

آیینه ای ز جلوه ی آب است

چون بنگری

تصویرِ آسمانی سهراب است

بنار- دی 

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 96/7/15 و ساعت 4:7 عصر | نظرات دیگران()

بلا می بارد  از لب های مستت       شرار از چشم های می پرستت

نکردی رحم و کردی با دل من        هر آن کاری که می آمد ز دستت

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 96/7/4 و ساعت 11:17 عصر | نظرات دیگران()

دوست عزیزم آقای حسین مرادی نسب در یکی از غزل هایشان مرا  مورد لطف قرار داده و  با آنکه  از ایشان بسیار کمترم ،  مرادی و غلامی  را هم وزن  دانسته  و تخلص شعر شان را به نام من نوشته است . با سپاس از ایشان آن غزل را با هم می خوانیم :

غم هجری به دل دارم شبان آهسته می نالم

ربوده خواب از چشمم همه بنشسته می نالم

خدا را محض دل آهسته ران ای ساربان دل

دل و بالم شکسته ، با دل بشکسته می نالم

الا ای ساربان تندی مکن دل در قفا داری

غمش را مالک استم من ز دنیا رسته می نالم

بیا ای ساربان محمل بدار با ما مدارا کن

یکی نظاره ای بر من ، که چون پیوسته می نالم

ز بس دنبال محمل می دویدم با دل زارم

به دل زار و حزینم هم ز پای خسته می نالم

اگر جانان رضا باشد غلامی را چنین بیند

به دل شادم ولی آهسته و پیوسته می نالم

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 96/6/31 و ساعت 10:26 صبح | نظرات دیگران()