به   :    ا .  بامداد

خورشید

کنارِپنجره

آرام

با جذبه ای طلایی

به خویش خواندم

از مدار گسستم

به جاری ِدستانش پیوستم

*

بتاب

تا نسترن ها

سجده ات کنند

____________

تهران- مرداد 1375

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 95/7/10 و ساعت 6:49 صبح | نظرات دیگران()

 با پنجه ای کشیده

عریان نشسته ای به گذرگاه . 

پاییز

کیمیاگری ز که آموخت

کاینگونه کرد

زرتارت ای کـُنار ؟

فردا

 بهار

دیدارِ سبز دارد با تو

دیدار در بهار

________________

شیراز- دی 1371        

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 95/7/9 و ساعت 7:5 صبح | نظرات دیگران()

 نوروز

با شتاب می گذرد

از جاده های خشک

از راه های خاکی و متروک

از کوچه های خشتی ِویران

                                           غریب وار

و گل های کاغذی

می پوسند . 

بر خیز

از درّه های خشک

از جاده های سرد

از دشت های زرد

تا کوچه های پر گل ِخورشید

آنجا که بلبلان همه می خوانند

آنجا که نخل ها همه می رقصند

تا قله های سبز بهاران سفر کنیم

آنجا

نوروز

هر روزدر انتظارِ تو خواهد مانـد      

 _____________

بنار-فروردین 1369

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 95/7/8 و ساعت 10:5 صبح | نظرات دیگران()

 هزار سال

لبم دروغ به لب داشت

وقتی به خنده وا می شد

و درد نی انبان می زد

در تالار سینه ام

وقتی

از چهار سو

هجوم تنبک اندوه بود

***

کجاست سنگ صبورم؟

کجاست شعر ؟!!

______________

برازجان – 26 آذر 94

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 95/7/7 و ساعت 7:33 صبح | نظرات دیگران()

واژه پر می گشاید

از لابلای باغچه ی ذهنم

گنجشک می شود

بر نخل بلند شعر لانه می بندد

و جیک جیک سر می رود از کتاب ها

و می تراود از لابلای برگ ها

تو را به شعرم می برم

تا گنجشکان

بر بلندای قامتت

در حرارت تابستانی  به سایه بروند

و از الیاف تو لانه ببافند

در شعری که زندگی ست

____________

 تیر ماه  95      

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 95/6/25 و ساعت 6:32 صبح | نظرات دیگران()