ادبیات و فرهنگ
.....
مویت همیشه سبز ِ شمالی
چشمت
خزر
خلیج
پیشانی ات سپید ِ دماوند
رگ های سبز ِ تنت همیشه جاری باد !
زینو !
معشوق آریایی !
تو می روی و
رقص ِ بندری ِ نوک ِ باریک ِ تازیانه ی بافته ی موهات
مرا به آمدن وادار می کند
......
__________
برشی از منظومه ی زینو
چه زود آمده ام !!
تو
درآستانه ی شکفتن و
من
بابرگ های زرد
درراه باد .
چقدر دیر رسیدم
پشت غبار
یک شهر رد پا
چقدر حسرت
چقدر آه !
__________
برکه چوپان کنگان شهریور 1391
به دریا نگاه می کنم
دلم برای خورشید می گیرد
دلم برای پرنده های تنگ غروب
همیشه کنار چشم هام نشسته ای و
امضا می کنی
_________________
برکه چوپان- تیرماه 1391
آفتاب تکرار نیست
دریا
تو
که بیش از طلوع موج می زنی
لبخندی بزن
تا تکرار نباشم
هزار نکته دریک لبخندت
هزار راز دریک نگاه
آنقدرنیستی
که با تو حرف می زنم و
وقتی می یابمت
چیزی برای گفتن نمانده
دوکبوتر باغی
می نشینند
پرمی کشند به سوی کوه
تا کو کو بخوانم
برای تو که همیشه با منی
حتی اگر اینجا نباشی
___________
برکه چوپان- کنگان فروردین 1391