ادبیات و فرهنگ
آن سوی روشنایی دستانِ سبزِ نخل
تصویرِ ماه
ماییم و خاطراتِ تو ای دوست
ماییم و ...
آه
___
دهقاید- تیر 1390
نازنین ای قامتت سر شاخه ی امّید ها
ماه ِفروردین ِ رویت را سلام ِ عید ها
ازلبِ من تا رخ ِ ماه ِتو می بارد مدام
آرزوها ، عشق ها ، شوریدگی ، تردید ها
قالبت را از زلال ِ نقره ها پرداختند
قامتت ترکیبی از نور و گـُل و امّید ها
موجِ مویت تا که می رقصد به روی چهره ات
جویبار ِعمر را تصویر ِ ماه و بید ها
ازحریر ِ گل صفای صورتت را ساختند
چشم هایت را تراشیدند از خورشید ها
برازجان - تیر 1390
بر قلّه ها هنوز
خون می چکد در آینه ی صبح
خورشید به قامت مردی سترگ
فراز کچّه ی لرده
دریا
عرق نشسته هنوز از شرم
شب
از پچ پچ حرامیان بیدار
مردی میان دشت پر آشوب
جام خیال دونان را زهر
مردی میان کوه
آتشفشان
یک سینه خشم
یک دشت توفان
استوار
صخره ی گداخته ی پولاد
از کوره ی دشتستان
پژواک کل و گلوله می آید
و شیهه ی اسبی
که با نعل
کوهستان را ستاره می کارد
هاااای گیسکان !
سر کن
شعر شکوه انسان را
شعر حماسه
عشق
وطن
آزادی
شعر همیشه ی انسان را
بنار آب شیرین – مهر 1377
پیروزی را بدون استقلال معنا کردیم
پدیده را بدون گسترش
نفت را بدون دارایی
فردوسی
نود سال از ذوبِ آهن گفت
از پیکان در میدان
فردوسی پور
در نود
از حذف ماشین سازی
بال شاهین را چیدیم
تراکتور خاموش شد
با سیاه جامگان کف زدیم و
همه را به فحش گرفتیم
کورش را
با قیافه ی کی روش خواب دیدیم
و آزادی
استادیومی خالی شد .
برکه چوپان . 12 بهمن 95
سبزه ها به نخل می رسند
نخل ها به سبزه
برگ ها جوانه می کنند
بوی عطر می دمد ز خاک
بوی سادگی ز عطر
در سکوت سال های خشک
بلبلان دو باره می رسند
روی برگ نخل لانه می کنند
برکه چوپان . هفتم بهمن 95