وقتی که بانگاه

پل می زنیم فاصله ها را

این شوخ ِبی قرار

ازسینه می گریزد

بازآی ازحکایت رفتن

که آوارمی شوم

فردا

لبان ملتمسم را

برساحل کدام چشمه بسایم؟

عمری درازبمان

عمری دراز

____________

بنار- آبان 1373

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 89/10/30 و ساعت 1:20 صبح | نظرات دیگران()

 برگ های غروب پرپرشد

رقص ِرنگین ِموج پایان یافت

شب سرش رابه شیشه می مالد

بادمی نالد

درنگاهم سپیده می شکفد

باغ ِدریا دوباره می روید

وتومی آیی

باد

بال هارابه شیشه می مالد

شب

 باهمه اضطراب می نالد

________________

بوشهر- مرداد1372

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 89/10/28 و ساعت 12:38 صبح | نظرات دیگران()

خورشید

آخرین وصیتِ خودرابه موج گفت

ودختران ِسیه پوش

آویختند

فانوس هارابه آسمان

من

بغض ِشعردرسینه و

دوقناری بی تاب

پشتِ میله های مژگانم

____________

بنار- مهر1371

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 89/10/25 و ساعت 11:39 عصر | نظرات دیگران()

بگشای پنجره ها را

بگذارتاچوماهی ِعاشق

دربحر ِبی کرانه دلم را رهاکنم

بگشای تابگشایم با ل

دردشت های سبز

آن گاه

پروازتاکرانه ی بی منتها کنم

دیریست پشتِ پلکِ تو

درمی زنددلم

__________

بنار- خرداد1371

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 89/10/25 و ساعت 12:20 صبح | نظرات دیگران()

دلم می لرزدازوحشت

ماننددل گنجشک

که شب هاباصدای تیر

    دردریاچه ی زردوگل آلودچراغی

                                بال می گیرد

دلم می میردازحسرت

ماننددرختی

     که لب برآبشارتشنه ی خرداد

                                 می میرد

دلم سرداست

________________

برازجان- اسفند1386

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 89/10/21 و ساعت 12:19 صبح | نظرات دیگران()