ادبیات و فرهنگ
به علی روزبه
شب
بر ریل های ثانیه ها
سرشار از سکوت .
من
فندکِ طلایی شعرم را
به مسافران هدیه می دهم .
بر عابران ِجاده ی زنگارین
بر سفره ی سپیده
زرده ی خورشید
گوارا باد !
شیراز- اردیبهشت 1371
باسرودِ نرم ِباران
پابه پای عکس ِخوددرآب
می رقصند
نخل هادرخواب
می زندبرچترشان شلاق
توفان
آسمان ِباغ
زابر ِتشنگی
سیراب
__________
روزنامه خبر- شماره 3051سه شنبه 22اردیبهشت1371
سینه های دشت
درغروبِ سرخ ِنمناکِ زمستانی
وامدار ِسرخی ِسردِ افق هابود
آمدآن نقاش
آمدازپسکوچه های خشک وزردوسرد
نقش زد راز ِدلم درپرده های خاک
سینه های مخملین ِدشت
کهکشانی ازشقایق هاست
____________
روزنامه خبر- شماره 3051سه شنبه 22اردیبهشت1371
خارم
که بی بارم
در شورزارِ چشم ِانسان ها
شعرِ سیاهم
پشتِ خطِ ّ باطلی پنهان
حتی نمی گنجم
در بسترِ بی نام ِدیوان ها
بر شیشه های سردِ بی احساس
شطِّ عبورِ گام های گرم ِالماسم
با کهکشان ِسدر ها بر خاک
پرچین ِاحساسم
بنار- مرداد 1375
برآستانه ی فروردین
ازشیپور ِ هررگی خواندم :
- سلام بر علف و آب
سلام بر نوروز .
به خشک سالی ِ دل ها دمید تنجه ی مهر
شکفت روح ِ بهار
به مهربانی ِ جان
جهان برآمد سبز
زمین سرود از بلندگوی گلی سرخ :
- سلام بر انسان
_______________
دشتستان- فروردین 1381