درشبی می تابی

کهکشان بافته برپیشانی

مثل ِ صبح ازپس ِ کوه

پشتِ مژگانت

خورشید عسل می نوشد

من

تاری ازتاره ی دندان هایت را

وازبرگِ رُخـَت

هفت غزل می چینم *

مرداد 1383

____________

هفته نامه ی اتحادجنوب / شماره 305- دوشنبه 9/6/1383

* تاره = شکوفه ی سپیدِ نخل دراولین مرحله، چندماه قبل ازخرما شدن .

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 90/2/1 و ساعت 9:33 صبح | نظرات دیگران()

 مار، پس ازکشته شدن، بازهم تاغروب آفتاب زنده است.

ازباورهای مردم روستای بنار

شب راتمام

باامیدِ رهایی

برگِردِ زخمی عمیق غلتیدم

سیاهی گزنده بود و

دانستم

زخمی که مار برمی دارد ،

زخم ِ کمی نیست .

___________

هفته نامه ی نصیربوشهر- شماره 260/ یک شنبه 22شهریور1383

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 90/1/31 و ساعت 1:56 عصر | نظرات دیگران()

 بهار درقفس ِ خار

من

گنجشک ِ مانده ازگفتار

سری شکافته دارم زمیله های قفس

زبان را

درشطِ بادمی شویم

هرپسین ِ سرخ

امیدِ تنجه ی سبزی گشوده راه ِ نـَفـَس

برازجان – خرداد 1382

_________________________

دوهفته نامه ی چشم اندازجنوب/شماره 3 دوشنبه12مهرماه 1383

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 90/1/30 و ساعت 7:41 صبح | نظرات دیگران()

شعر

خوش ترین گناه

اعترافِ جان

میوه ی رسیده ی وجود

شعررانمی توان سرود .

آخرین کلام را

بازمی کند دهان

بشنوید !

شعر ِ مُنجمد

دردهان ِ مُردگان

____________

دوهفته نامه ی چشم اندازجنوب- سال اول- شماره اول دوشنبه9/شهریور1383

 نوشته شده توسط محمد غلامی در دوشنبه 90/1/29 و ساعت 9:8 صبح | نظرات دیگران()

خاک تکان خورد

آب روان شد

فاخته خندید

باغ جوان شد .

سبزه پدیدار

بر لبِ هر جوی

خوش خبر آمد نسیم

تا لبِ هر کوی .

بلبل ِشادان گرفت ،

خنده زن از غنچه سراغی

غنچه ی خندان نشاند

در بن ِهر برگ چراغی .

درپی ِ گل بادِ خزان سر کش و مغرور

آید و از غنچه نبینی اثری را

غنچه ی من !

بادِ خزان از رخ ِتو دور

باش که فردا زتو بینم ثمری را

بنار- اسفند 1376

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 90/1/27 و ساعت 12:45 صبح | نظرات دیگران()