ادبیات و فرهنگ
به صبوری زنان
ای گل
ای همسفر ِ باد سحر
ای زن
زورق ِ نازک ِ دل را زده بر موج ِ خطر ای زن
روح ِ احساسی ای کوه
گاه تا صبح زدی ناله ی بی فریاد
صبح درپیش ِ حریفان زده لبخند
آبرو را
رنگ ِ شیرین زده بر تلخی
پشت ِ لبخندت درد
هیچ کس را زدلت نیست خبر ای زن
وخدا ما راازخاک و
تو را از هنر ومهر پدید آورد
ای وجودت همه پاکی
گاه می اندیشم
شایداین غنچه که درباغچه می خندد
زیر دستان ِ توپیداشده باشد
ای سراپاهمه احساس وهنر ای زن
برازجان – فروردین 1382
ازعشق گفتم
ازتو
ازخنده های گمشده ی پاکِ کودکی
وروستا
غرق ِ ترانه ومهتاب و
نان پاره
فریاد ِشوق برمی آوردیم و
خواب
مثل ِ رودخانه ی آرامی
ازکوچه می گذشت .
تنها
پدر
دربلندای شب
آب ِ قلیانش راعوض می کرد
شب
اینک گستاخ و
دست ِ گرسنه ی دخترکم
تا موز ِ ماه
برازجان – تیر1382
به فرج الله کمالی
چهار نخل
چهار گوشه می کارم
کپری پر از ستاره و خورشید
در سرزمین ِ آتش و خارَک
و دلی
- پاشلی ِ چشم به راهی –*
ای بی غروب
شیرین
شعر ِ ناب !
بر من که می گذری
نخلستان می شوم
بنار – تیر 1380
_______________________
* pashli - کلبه ای باخشت خام وبرگ نخل
افشانده گیسوان
برباغ ِ نور
پیچیده درحریر
تن ِ بشکوهش را
درلابلای پولک واکلیل
وآسمان
روییده درآینه ی خاک
_______
روزنامه ی خبر- شماره 3781/ سه شنبه 10آبان 1373
سبکبال می آیی
مثل ِشعر
مرامی بری
تاطعم ِچای ِعصر
که عطر ِانگشتانت رابرمی دارد.
شعرمی چرخی
عشق خمیازه می کشد در رگ هام
توشاخه ی تردی پیچان
من
درختی سوخته
ازباغ های دور
... !
برشاخه هایم درنگ کن
آوازی بخوان
هوای رُستن دارم
توازکدام دیاری
... !
ازکدام جنوب
مثل کـُنار ِ سبز ِحاشیه ی باغ
انبوه
گنجشک های شعرم را
مهمان کن
__________________
هفته نامه ی اتحادجنوب- شماره ی 635/ 15فروردین1390