ادبیات و فرهنگ
آن سوی روشنایی دستانِ سبزِ نخل
تصویرِ ماه
ماییم و خاطراتِ تو ای دوست
ماییم و ...
آه
___
دهقاید- تیر 1390
نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 95/12/6 و ساعت 6:31 صبح | نظرات دیگران()بر قلّه ها هنوز
خون می چکد در آینه ی صبح
خورشید به قامت مردی سترگ
فراز کچّه ی لرده
دریا
عرق نشسته هنوز از شرم
شب
از پچ پچ حرامیان بیدار
مردی میان دشت پر آشوب
جام خیال دونان را زهر
مردی میان کوه
آتشفشان
یک سینه خشم
یک دشت توفان
استوار
صخره ی گداخته ی پولاد
از کوره ی دشتستان
پژواک کل و گلوله می آید
و شیهه ی اسبی
که با نعل
کوهستان را ستاره می کارد
هاااای گیسکان !
سر کن
شعر شکوه انسان را
شعر حماسه
عشق
وطن
آزادی
شعر همیشه ی انسان را
بنار آب شیرین – مهر 1377
نوشته شده توسط محمد غلامی در دوشنبه 95/12/2 و ساعت 2:1 عصر | نظرات دیگران()پیروزی را بدون استقلال معنا کردیم
پدیده را بدون گسترش
نفت را بدون دارایی
فردوسی
نود سال از ذوبِ آهن گفت
از پیکان در میدان
فردوسی پور
در نود
از حذف ماشین سازی
بال شاهین را چیدیم
تراکتور خاموش شد
با سیاه جامگان کف زدیم و
همه را به فحش گرفتیم
کورش را
با قیافه ی کی روش خواب دیدیم
و آزادی
استادیومی خالی شد .
برکه چوپان . 12 بهمن 95
نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 95/11/13 و ساعت 10:54 صبح | نظرات دیگران()سبزه ها به نخل می رسند
نخل ها به سبزه
برگ ها جوانه می کنند
بوی عطر می دمد ز خاک
بوی سادگی ز عطر
در سکوت سال های خشک
بلبلان دو باره می رسند
روی برگ نخل لانه می کنند
برکه چوپان . هفتم بهمن 95
نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 95/11/8 و ساعت 6:10 صبح | نظرات دیگران()پدرم در جنگ
عمویم در قطار
مادرم در زلزله
خواهرم در دهان سیل
اما برادرم !
تو ایستادی
تا کوه فوران کند و
دل بزنی به دیوارهای آهن و آتش
و مرا شفاعت کنی
در جهنم پلاسکو
محمد غلامی . دشتستان . یکم بهمن 1395
نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 95/11/1 و ساعت 8:49 صبح | نظرات دیگران()
