ادبیات و فرهنگ
شبی با خضر می رفتم نهانی
مگر یابـیم اکســـــیر ِ جوانی
ز آب ِ چشمه او نوشید ، اما
من از لعل ِ تو آب ِ زندگانی
بهمن 1391
طلوع ِ صبح ، عاج ِ گردن ِ تو
گل ِ خورشید ، در پیراهن ِ تو
از آن لب بر لب ِ ساحل نهادم
که دارد بوی ِ چین ِ دامن ِ تو
برکه چوپان/فروردین91
زلال ِلحظه های شعر ِنابی
طراوت های نرم ِ روح ِآبی
من آهنگ ِسکوت سایه سارم
تو فریاد ِ بلند ِ آفتابی
فروردین 1391
زمن مشتِ پری و استخوانی
نصیبم قطره آبی، ریزه نانی
مرا بگذار تا آسوده باشم
که اندرلانه دارم پاره جانی
لبت عنـّاب و اندامت زشیراست
سپید ِ دست هایت از پنیر است
دوچشمت سوره ی والشّمس و والنـّور
بلور ِ قامتت جنس ِ حریر است