بر کلبه ی خزانی یادم

ناودانِ خاطره خاموش مانده است

وز  یادِ ابرِ تشنه ی سرگردان

نجوای سبزِ عشق .

تا چند دشت را

شورابِ چشم ببارم

در خشک سالی

با آهوانِ پیر

بو می کشیم

در سایه سارِ سنگ

یادِ بهار را

دیدارِ یار را

شیراز- آذر 1372

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 87/2/25 و ساعت 1:5 صبح | نظرات دیگران()

بر شانه ام دو شاخه ی خشکیده

برسینه ام

شقایقِ خونین .

من ،

 از گلوی زخمیِ دشتستان

می خوانم

بنار-فروردین 1369

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 87/2/22 و ساعت 12:4 صبح | نظرات دیگران()

حاصلم برگِ پریشانی

موجِ اندوهم به پیشانی

در دلِ انبوه گزدان

لابلایِ برگ های سبزِ نخلستان

همسفر با شروه ی بادِ بیابانی .

کلبه ام ،

چار چوبِ ساده ی تنگِ دوبیتی

میزبانِ صف به صف عاشق

(نادم و مفتون و شیدا . . . ) .

در نزن .

بیگانه هم باشی ،

دل اگر خون داری از عشقِ << پری پیکر بتِ عیسی پرست >>* ی ،

آشنایِ کلبه ی مایی .

در کنارِ سفره ام بنشین

شرابِ شروه سر کش .

بی تعارف هر چه می خواهی برایت شعر می ریزم .

من هنوز اینجا

<<پس از صد سال . . . >>**

پشتِ نخلستان ،

در دلِ گزدان ،

<<چشم در راهم >>***

برازجان-شهریور 81

____________________

·                   . ** =بر گرفته از فایزِ دشتستانی

·        ***=بر گرفته از نیما یوشیج

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 87/2/20 و ساعت 9:43 صبح | نظرات دیگران()

انگشتریِ شکسته ای بودم

در خاک نشسته تلخ ،

فرسوده .

بر چهره ی من غبارِ گمنامی

در دامن خاک مانده ،

بیهوده .

یک روز که مهربان گذر کردی ،

دیدارِ مرا غبار بستردی

من چشم به چهره ی تو وا کردم

لبخند زدی .

موجی زنگاهِ مهربانت رست .

موج از پسِ موج .

از قامت جان  لباسِ تن کندم

خود را ،

در موجِ نگاهِ تو رها کردم . 

                             برازجان-فروردین 85

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 87/2/18 و ساعت 10:59 عصر | نظرات دیگران()

کجاست خانه ی تو ای بلند ،

ای باشکوه نورانی  !

به مهربانی باران و خاک و سبزه قسم

برای دشت دلم مثل آب می مانی .

و من به نام تو آغاز می شوم هر روز

میان این همه وحشت

در ازدحام تنهایی .

تو از طلوع ندیدی

چگونه بی تو نخندیدم

وتا غروب

چشمی برای تو

چشمی برای خویش گریستم.

در این سیاهی سرد ،

که تلخ میگذرد ،

نماز نام تو می ریزد

به هفت بند وجودم شراب شیدایی

و می گریزم از خود

به هر چه بوی تو را دارد

به عشق و زیبایی.  

                            برازجان-شهریور84

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 87/2/15 و ساعت 11:39 عصر | نظرات دیگران()