مدت 2 سال است که در شرکتی واقع در روستای برکه چوپان از توابع کنگان مشغول به کارم . در همین رابطه ، چند روزی آقای حسین قشقایی واسطه ای بین من ودوستی که خودش را معرفی نمی کرد شده بود و اشعاری شخصی بینمان رد و بدل کرد که بخشی از آن ها را می آورم :

دوست ناشناس گفت :

تو را در« برکه چوپان »دلبری نیست

درنگ بیشتر غیر از خری نیست

غلامی بیشتر خود را میازار

که بعد از« بردخون» دیگر پری نیست

گفتم :

بود بار حماقت بارم ای دوست

که در پیری به فکر کارم ای دوست

پس از پنجاه سال از زندگانی

ز خر خرتر شدن ناچارم ای دوست

چند روز بعد اتفاقی به عسلویه و نخل تقی رفتم. نوشتم :

به گوشم از پری ای دوست خواندی

پس آنگه ناامید از« برکه »راندی

به دنبال پری چون فایزی پیر

سوی« نخل تقی» ما را کشاندی

گفت :

پریزاد تو در دشت« بنار» است

همان جایی که بلبل بی قرار است

تو چون درویش سرگردان دشتی

بیا برگرد « دشتستان» بهار است

گفتم :

نه از روی پری گاهی شدم سیر

نه گشتم از جفای یار دلگیر

پری را دوست می دارم ولیکن

نمی جوشد پری با فایزی پیر

گفت :

گل از شاخ پری سر بر نیاورد

کس از کار پری سر در نیاورد

پروبال من از هجر پری ریخت

ولی عشق پری پر در نیاورد

گفتم :....

گفت :....

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 92/12/25 و ساعت 12:1 صبح | نظرات دیگران()

عبدالحسین کشتکار نوشت :

چه آسان می توان از یاد ها رفت

چو گرد و خاک دست باد ها رفت

تو  شیرین باش       اندر زندگانی

که بس شیرین که با فرهاد هارفت

در پاسخ نوشتم :

   نه تنها روز و شب  ورد زبانی

که اندر پرده ی  پنهان  جانی

ولی افسوس دور از هم فتادیم

فغان   از نقشه های  آسمانی 

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 92/11/19 و ساعت 9:9 صبح | نظرات دیگران()

خانم معصومه خدادادی شاعر بزرگوار دشتستانی این شعر را برایم ارسال کرد :

هی چقه بنگِ خُدِی جونی کُنُم

آرد نیسی سی بچَم نونی کُنُم

گوشت تو یخچالِ ما بوشَم دِ نی

عید اُما پُی چه قـُروونی کُنُم

که الهام بخش این شعر شد :

جیولم پر سنگ و شیطونی خُمُم

نابلد تو کنجِ کهدونی خُمُم

سعی کردم سی صفای زندگی

باز دیدم میشِ قـُروونی خُمُم

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 92/7/23 و ساعت 7:39 عصر | نظرات دیگران()

دوستم عبدالحسین کشتکار نوشت :

مگر یادم زقلبت کرده ای پاک

که بر هجران نداری دیده نمناک

همه گویند شاعر کاذب است لیک

ندارد هیچ شاعر از دروغ باک

در پاسخ نوشتم :

شود یادِ تو روزی از دلم پاک ،

که دامن گسترانم در دلِ خاک

تو آنجا و من اینجا دور از هم

دلم خون ، دست کوته ، دیده نمناک 

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 92/3/24 و ساعت 10:32 صبح | نظرات دیگران()

در روستای برکه چوپان بودم که سام گزبلندی برایم نوشت :

شبی عاشق شد و بی تاب رقصید

سبک چون قو    به روی آب رقصید

درآن رقص ِ شبانه ، دست در دست

میان   ِ  برکه       با مهتاب رقصید

92/3/17

و من پاسخ دادم :

نسیمی صبحدم بر آب رقصید

سجاف ِ دامن ِ مهتاب رقصید

تراوش کرد نامت      از خیالم

سپید ِ ذهن ِ شعر ِ ناب رقصید

92/3/19

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 92/3/19 و ساعت 1:30 عصر | نظرات دیگران()