ادبیات و فرهنگ
نخل ها سراغت را می گیرند
گزها وخرگ ها
آب ها و سنگ ها
لبخند می زنی
با موج
با برگ برگ ِ باغستان
بی پاسخی
مبهوت
برچکاد ِ گیسکان ایستاده ام
وغم
دشنه اش را
بر سینه ام می فشارد
__________
اتحاد جنوب شماره ی 369 دوشنبه 14آذر 1384
پشتِ پنجره
بوی برگ و
میوه ی رسیده ی لبخندِ تو
نیستی ببینی چگونه کنارم ایستاده ای و
ابروانت پیوندی دارد بازندگی
کنار ِ پنجره
همیشه طلوع ِ چهره ات زیباست
میان این همه نوروبرگ
________________
برازجان- اردیبهشت 1384
هفته نامه ی اتحاد جنوبشماره 351- 10/5/1384
درسایه سار ِ قهوه ای کوه
برشانه های شاخه ی تـُردی می خوانم
بلور ِ نازک نامت را
می ریزم درکوه
درقل قل ِ آب
برمخمل ِ جلبکی ِ چشمه
برگی می شکوفد
سبزه می خزد
میان ِ
روزنه ی
سنگ
_________
هفته نامه ی اتحاد جنوب- شماره 333- چهارشنبه 26/12/1383
به پدرم
من از وجودِ توام یا توازوجودِ منی
که نیمی از من
مچاله می شود از دردی وحشی
در گوش ِ من تمام ِ جهان می نالد
حتی
ثانیه های مبهم ِ بی فریاد
وقتی که بغض
چون قطره قطره ی آتش
از گلویم نمی چکد
تا هزار پنجه ی بُرّنده
یک باره می فشرندت
دردی که لانه دارد در من
امروزی نیست
عمری تمام
منقاری
از جگرم خون بر می دارد
بوشهر – آبان 1381
____________________________
نگین خلیج فارس – شماره 356/14 مرداد 1386
به محمد بیابانی
برسینه ی گشاده ی اقیانوس
فراز ِ نعش ِ غرابی
اندیشناکِ شانه ی لرزان
قایقی و بار ِ شاخه ای
هوا ز واهمه سرشار
دریا
برگی سیاه
میان ِ چاله ای در چاه
در ذهن ِ آب
آهنگِ گنگی می ریزد
نزدیک می شود
نزدیک تر
آواز می شود :
- یک عمر، سبز خواندی
یک عمر ِ سبز
از گلوی دریا
تو
با خاک و درخت
هم راز
مرگِ تو زندگی
مرگِ تو آغاز
قایق
در تلاطم ِ تلخی
تا میراثِ بزرگ را
به وارث خسته برساند
فردا
بر لبان ِ بی رنگِ ساحل
کِلنگِ گل
بچکاند
برازجان – اسفند 1381
_____________________
هفته نامه ی نصیر بوشهر – شماره 214 – 29/6/1382