ادبیات و فرهنگ
نه کسی را دوست دارم نه رنگی را جز تو که از ابتدای سپیده می آیی درقطره های باران نم نم می نشینی بر این شعر جز دریا که تو را می آورد
تا در سال های آلزایمر چشم هات را داشته باشم
هفتم فروردین 1391 - برکه چوپان
نسیم که آمد
بوسه هایم را به مویت سنجاق کن
رسید لازم نیست
نسیم که برگشت
چشمانم بینا می شود
___________
کنگان- برکه چوپان7/1/1391
دوری از تو سخت است
اما
من تمام شب را هل می دهم
تا به دریا بریزم و
انگشتری دلخواهت را بردارم
روزی
ماهی سرخو ی کنار چهار راه
سهم ما خواهد شد .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کنگان - برکه چوپان / 21/12/1390
باترانه ای سپید
رود زنده می شود
باسرودِ رودِ دستِ تو
این ستون ِگرم وبی بدیل ِ زندگی
در رگم سرود زنده می شود
درتوقلبِ ساده ای
مثل ِ قلبِ نازکِ پرندگان
لانه کرده است
درنگاه ِ تو
عشق مثل ِ شاخه ی گلی جوانه کرده است
پشتِ چشم های بی دروغ ِ تو
زندگی به ساحل ِ نشاط می رسد
باکلام ِ تو
مرگ رامی توان زدود
عشق رامی توان سرود
ای شکوهِ چارفصل ِبی خزان ِ زندگی!
برازجان- شهریور1383
__________
هفته نامه ی اتحاد جنوب شماره 380 دوشنبه 1/12/1384
باترانه ای سپید
رود زنده می شود
باسرودِ رودِ دستِ تو
این ستون ِگرم وبی بدیل ِ زندگی
در رگم سرود زنده می شود
درتوقلبِ ساده ای
مثل ِ قلبِ نازکِ پرندگان
لانه کرده است
درنگاه ِ تو
عشق مثل ِ شاخه ی گلی جوانه کرده است
پشتِ چشم های بی دروغ ِ تو
زندگی به ساحل ِ نشاط می رسد
باکلام ِ تو
مرگ رامی توان زدود
عشق رامی توان سرود
ای شکوهِ چارفصل ِبی خزان ِ زندگی!
برازجان- شهریور1383
__________
هفته نامه ی اتحاد جنوب شماره 380 دوشنبه 1/12/1384