ادبیات و فرهنگ
سام گزبلندی برایم نوشت :
خورشیدِ دلم زروی ِتو روشن شد
ازمهر ِ تو صد کویر ِ دل گلشن شد
باوربکن این نگاهِ بی منـّت ِ تو
بهر ِ دل ِ درمانده ام آویشن شد
درپاسخ نوشتم :
گلپوش زبرگ برگِ گلپونه شدی
بر تشنگی ام شرابِ تارونه شدی
درد ِ دل ِ ما را زکجا دانستی
ای دوست ، که طعم ِعطر ِ بابونه شدی؟
خرداد 1386