ادبیات و فرهنگ
برگ های غروب پرپرشد
رقص ِرنگین ِموج پایان یافت
شب سرش رابه شیشه می مالد
بادمی نالد
درنگاهم سپیده می شکفد
باغ ِدریا دوباره می روید
وتومی آیی
باد
بال هارابه شیشه می مالد
شب
باهمه اضطراب می نالد
________________
بوشهر- مرداد1372