ادبیات و فرهنگ
با گونه های نازکِ خوش طعمِ سیب ها
چشمی به نازخنده ی طرح فریب ها
روی لبانِ نرم وتَرَت « اَرده » می کشد
شوقِ رطب به سوی لبِ نانجیب ها
هر صبح در تو آینه تصویر می شود
لبریزِ روشنای زلالِ غریب ها
گاهی شرارِ زخمه ی مشکاتیان شدی
گاهی شرابِ نابِ گلوی حبیب ها
وصفت نشد تمام اگر چند سال هاست
دارند وصفِ روی نکویت ادیب ها
پیرم ولی هنوز دلم می تپد جوان
با آنکه رفته ام به صفِ بی نصیب ها
مرداد 1393
نوشته شده توسط محمد غلامی در دوشنبه 96/10/18 و ساعت 6:14 صبح | نظرات دیگران()
