ای یقین در نظر این همه تردید بیا

دشت سر تا به قدم سبزه ی امید بیا

سایه ام آن سوی دیوار فراموشی هاست

ای تو بر بام جهان شعله ی خورشید بیا

همه دیدند و ندیدند تو را در بر خویش

دیده ی ماست که با این همه ات دید بیا

معجز روی تو از شرق محبت تابید

شرقی چشم زلال تو درخشید بیا

کهکشان خم شد و از روی حسد ماه نشست

آسمان باغ پر از شعبده را چید بیا

آفتابا تو به هر جای گذشتی  ، دل من

زرد رخ چشم به رخسار تو گردید بیا

داری امید نگاهم به تو تغییر کند ؟

چه گناهی به نگاهی که تو را دید بیا

رُست و گل داد و ثمر داد میان دل من

بذر عشقی که دو چشمان تو پاشید بیا 

برکه چوپان – خرداد 95

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 95/12/15 و ساعت 7:23 صبح | نظرات دیگران()