ادبیات و فرهنگ
چه خش بی دوش بیدُم تـُو خیالت می کِردُم ماچِ قد بالای زلالت
سرت تکـّه ی سرم دادِی و رختِی ری توریم بافه یِ مینِ شلالت
che khash bi dush bidom tu khiyaalet
mikerdom maace ghad baaly zelaalet
saret takkey sarom daadey vo rekhtey
ri turim baafeye mine shelaalet
چقدر خوش بود که دوش در فکرت بودم
قد و بالای زلالت را می بوسیدم
سرت به سرم تکیه داده بود و
موی شلالت روی صورتم ریخته بود
نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 95/9/4 و ساعت 8:43 صبح | نظرات دیگران()
