چو آفتاب ، فلک مست نور رویت باد

چو مشک ، باغ جهان غرق رنگ و بویت باد

دلم که بسته به مهر تو در زمانه امید

همیشه همسفر عشق و خاک کویت باد

چنان که در نظر مردمی ، نمی خواهم

دلم چنان که تو هستی ، به جستجویت باد

به نام توست ولی غافل از تواند این قوم

نه گفته های تظاهر ، که دل به سویت باد

اگر چه تشنه لب اندر کنار شط مردی

فرات سینه ی ما تشنه ی سبویت باد

تویی نشانه ی آزادگی و آزادی

طراوت گل صد برگ از گلویت باد

______________

دشتستان - 14دیماه 1393

 نوشته شده توسط محمد غلامی در دوشنبه 95/7/12 و ساعت 6:17 صبح | نظرات دیگران()