حاصلم برگِ پریشانی

موجِ اندوهم به پیشانی

در دلِ انبوه گزدان

لابلایِ برگ های سبزِ نخلستان

همسفر با شروه ی بادِ بیابانی .

کلبه ام ،

چار چوبِ ساده ی تنگِ دوبیتی

میزبانِ صف به صف عاشق

(نادم و مفتون و شیدا . . . ) .

در نزن .

بیگانه هم باشی ،

دل اگر خون داری از عشقِ << پری پیکر بتِ عیسی پرست >>* ی ،

آشنایِ کلبه ی مایی .

در کنارِ سفره ام بنشین

شرابِ شروه سر کش .

بی تعارف هر چه می خواهی برایت شعر می ریزم .

من هنوز اینجا

<<پس از صد سال . . . >>**

پشتِ نخلستان ،

در دلِ گزدان ،

<<چشم در راهم >>***

برازجان-شهریور 81

____________________

·                   . ** =بر گرفته از فایزِ دشتستانی

·        ***=بر گرفته از نیما یوشیج

 نوشته شده توسط محمد غلامی در جمعه 87/2/20 و ساعت 9:43 صبح | نظرات دیگران()