عصرگاهان عازم بوشهر شدم . با همسرم . منزل الله کرم باقری رفتیم و با خواهرم ملکی دیدار کردیم .  دانشگاه خلیج فارس ، مقصد بعدی ما بود که  رفتیم .  بهمنی . بزرگداشت زنده یاد استاد مسلم شعر های گویشی جنوب ، ایرج شمسی زاده .  در روز بوشهر . بسیاری از شاعران و دوستداران شعر محلی هم آمده بودند . علی اسپرغم و حسین قشقایی پیش از من رسیده بودند . جمشید گودرزی و ....شبی زیبا رقم خورد خاصه این که استاد فرج الله کمالی شعر تازه ای خواند  اما روح نا آرام و سیر ناشدنی من همچنان در جستجوی شعر بود و همین بود که مرا به سوی جم کشاند . نزدیک به غروب 24 اسفند با محمد جعفر ایاره عازم  شدیم . محمد رضا ملکی و یکی از دوستان بختیاری او که شاعر بود  نیز آمده بودند . شبی برای روز جم و شعر خوانی استاد ایرج زبر دست . استاد را پیش تر در جلسه ای کنار آرامگاه استاد آتشی دیده بودم  در بندر بوشهر . صحبت های شیرین و شعرهای زیبایش را که شنیدیم ، برخاستیم . نزدش رفتیم و یک جلد  « از رنگ باستانی چشمانت »  به او دادم . در صفحه ی اول کتاب ، این رباعی را برایش نوشته بودم  :

بی باده و جام ، آنقدر مست شدم                   کز نیست برون آمدم و هست شدم

جامی ز رباعیات خیام زدم                                دلبسته ی ایرج زبر دست شدم

رویش را بوسیده ، عازم برکه چوپان شدیم    تا شب بعد به سالن کوچک اما پر از مهر کنگان بروم و اجرای نمایشنامه ی « پیر بوا » نوشته ی استاد حسن مختار زاده را ببینم با بازی خوب بازیگران کنگانی و چند جای آن ، اشکم در آید . اما این سیاحت شیرین که با شعر خوانی برای استاد شمسی زاده آغازه شده بود ، می بایست با نام او خاتمه بیابد . چنین بود که جمعه 28 اسفند ، عصر بر مزار ایرج گرد آمدیم . شعر شنیدیم و سخنرانی و ... شب نیز  جلسه ای باشکوه و شب شعر« غاچ برنجوکی » به یاد استاد شمسی زاده .  از دشتستان ، من و استاد فرج الله کمالی بودیم . من جدیدترین شعرم که به یاد ایرج نوشته بودم را خواندم . شعری محلی . قبل از آن منزل دکتر حسین جلال پور بودیم و پس از آن  نیز در خدمت او تا به رستورانی برویم  و بعد از نیمه شب ، در هوایی خوش ، من و غزل و همسرم عازم برازجان بشویم . 

 نوشته شده توسط محمد غلامی در دوشنبه 95/2/6 و ساعت 5:40 عصر | نظرات دیگران()