ادبیات و فرهنگ
چندروزپیش عکسی از خودم در فیس بوک گذاشتم کنار چشمه ای روی سنگ ها نشسته بودم . استاد حمید آب آذر ، دوست نازنین ، درحاشیه ی آن نوشت :
کنار رود کنگان می نشینی
فراز درد دوران می نشینی
تو می بینی که ای « او » عمر مانه
همینه روی گردان می نشینی
و درپاسخ نوشتم :
همیشه جسم و جانت شادمان باد
سرت پر شور و نامت جاودان باد
شبیه چشمه های کوهساران
دلت دریایی و طبعت روان باد
نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 91/9/16 و ساعت 5:10 عصر | نظرات دیگران()
