ادبیات و فرهنگ
معصومه خدادادی درروز تولدم خرداد 1390 نوشت :
وآغِی آغـُیـَل اوّ ل سلومی
چه دارم سی تو مِی غیراز کلومی
موارک بو که دیـِت دِی محمدآوی
بیو دعوت بُکــُه مانه و شومی
درپاسخ نوشتم :
موشاگرد و کـُچیکِ همه تونم
ومهر ِ ری شما شو رو می خونم
یه چاسی و یه شـُوم جلدی ردیمو
میام خـُم خونه تون ده رو می مونم
ودرخرداد 1391 نیز خدادادی نوشت :
صدوبیس سال عمرت بو وخواشی
تو کنگون روز و شو خسّه نباشی
موارک بو، ندادی باز امسال
وجِی کیک تولد ، نون و آشی
و من درجواب نوشتم :
تش و پیش ِ گپت سِرخـُم که، سُختـُم
مثِ آلو شو چاله ی طعنه پُختـُم
تو از بس ترس ِ شوم ِ پُی مو نادی
که روزِ چاس، تا کنگون گــُرُختـُم