به محمد غلامی

صبح یک روز قشنگ

گاه آغوش به هم دادن تاریکی و نور

درجوابی به زلالی خیال

به سلامی که کند شبنم الماسی رنگ

لبهای بسته ی غنچه به تبسم می شینه

توی پیچ وتاب چشمه

میون موجای ریز

که به خود رنگ طلا گرفته اند

تنشو داده به آب

ماهی نقره ای برکه ی همسایه ی کوه

پشت برگان فروهشته ی بید

که هنوز شب میونش مونده خمار

می خونه مرغک زیبای خجول

« باز شد دفتر نقاشی صبح

گـُل خورشید شکفت » (1)

__________

(1) این بیت از کتاب ریشه های روز نوشته ی محمد غلامی گرفته شده است .

آیینه ی جنوب شماره 269- سه شنبه 9بهمن 1378

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 90/11/11 و ساعت 7:30 صبح | نظرات دیگران()