سرودی برای شهید میرزا محمد خان غضنفرالسلطنه

برقله ها هنوز

خون می چکد درآینه ی صبح

وخورشید

به قامتِ مردی سترگ

فراز ِ کچه ی« لرده »

دریا عرق نشسته هنوز از شرم

و شب

ازپچ پچ ِ تلخ ِ حرامیان بیدار

***

مردی میان ِ دشتِ پرآشوب

جام ِ خیال ِ دونان را

زهر

مردی میان ِ کوه

آتشفشان

یک سینه خشم

یک دشت توفان

استوار

صخره ی گداخته ی پولاد

از کوره ی دشتستان

***

پژواکِ  کِل و گلوله می بارد

وشیهه ی اسبی

که بانعل

کوهستان را ستاره می کارد

های گیسکان !

سر کن

شعر ِ شکوهِ انسان را

شعر ِ حماسه، عشق،  وطن

شعر ِ همیشه ی دشتستان را

  بنارآب شیرین- مهر 1377

______________

هفته نامه ی پیغام- شماره ی 555 دوشنبه 3/12/1388

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 90/9/17 و ساعت 10:12 صبح | نظرات دیگران()