ادبیات و فرهنگ
ماابرِکولی نبودیم در آسمانی بهاری
گردیم،خاموش برخاک بی هیچ امّیدِ یاری
چون پنگِ بی آب خشکیم امّابه چشمِ رقیبان
باخونِ دل مانده امروز رخسارهامان اناری
ای یار ای جرعه ی ناب درآتشم لهک و بی تاب
دریاب ای عشق دریاب مُردم ازاین روزه داری
تاازدورویان گسستم باخویش تنهانشستم
خون جگرخوردنم به تاآنچنان زخمِ کاری
لب از تظاهرفروبند بیزارم ازکهنه لبخند
باآسمان کن تبسّم چون غنچه ی نوبهاری
بنار- آذر 1379
نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 87/4/6 و ساعت 11:21 صبح | نظرات دیگران()
