ادبیات و فرهنگ
پس ِ مِرزِنگلت اَفتوقشنگِ
سیَه بُورِچپت سی خَوقشنگِ
پشت مژه هایت، آفتاب زیباست
سایه ی مویت برای خوابیدن زیباست
خُمارِچیشلِت کِرده بلالـُم
شلال ِ مینلِت اُمشَوقشنگِ
چشمان خمارت، بلالم کرده
امشب موهای شلالت زیباست
کشیدی کهکشون یعنی که بُرم ِ
گل ِ سرخی زدی جِی لـَوقشنگِ
کهکشانی کشیده ای ونامش راابرونهاده ای
به جای لب، گل سرخی گذاشته ای که زیباست
دسِت انگشتیرِبامهرکِرده
چق ِ ریت بندِساتِ نوقشنگِ
دستت انگشتررابامهروزیباکرده
چقدربندساعت نو روی دستت زیباست!
تووختی پُی مُنی فرقی ندارِ
ولات وخونِی ِ کانَو قشنگِ
وقتی تو بامنی، فرقی نمی کند
همان روستا وخانه ی قدیمی زیباست
جهازِجون ِ مو،تـُوغـُمبه ی عشق
اسیرِموجل ِ ذِرنـَوقشنگِ
کشتی عمرمن در اعماق دریای عشق
وقتی اسیرموج وگرداب می شود زیباست
اَوواویده دلـُم سیت بیش ِ هرشَو
بیوکه عکس ِ گـُل تـُواَوقشنگِ
دلم بیشترازهرشب برایت آب شده
تو بیاچون وقتی عکس گل درآب میافتد، زیباست
تلیفونی بـِزِ، پـُرس ِ دلـُم کُ
که مَسّاویدنـُم ازنـَوقشنگِ
تلفنی کن وحال دلم رابپرس
چون دوباره مست شدنم زیباست
کلوواویدم ِ پلورده می گـُم
کلووختی بگیرش تـَو،قشنگِ
دیوانه شده ام وهزیان می گویم
وقتی دیوانه راتب می گیرد، زیباست
بیوتامَحمَدوسیرِت نِواوو
که اِی هرشَوبیـِی، هرشَوقشنگِ
توبیا تا محمد(نام شاعر) ازتو سیرنشود
که اگرهرشب بیایی، هرشب زیباست
برازجان – شهریور 1383