به شمسِ وزیر 

اژدهایی رو به سوی شهر

شهر

با دیوار های آهنین

 در هیئت باغی

مردمانی سنگ.

*

قاهقاهی از کلاغی :

-او سپیدی را نمی یابد

خنده ای از ماکیانی :

-او نمی داند رهِ پرواز

زیرِ سنگِ طعنه ها

 افتان و خیزان

 راهِ خود را می کنم آغاز .

ارسلانم

خسته و دل تنگ

در پی ِاکسیرِ جان بخشی

تا بروید زندگی

در شهر های سنگ .

شهر اندر کام ِشب خاموش

دشت ، هول انگیز

راه نا پیداست

من به سوی قلعه های سنگ باران می سپارم راه

سوی صندوقی که رازِ زندگی آن جاست

                                                                                        بنار- آبان 1374

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 90/4/8 و ساعت 1:11 صبح | نظرات دیگران()