ادبیات و فرهنگ
ازعشق گفتم
ازتو
ازخنده های گمشده ی پاکِ کودکی
وروستا
غرق ِ ترانه ومهتاب و
نان پاره
فریاد ِشوق برمی آوردیم و
خواب
مثل ِ رودخانه ی آرامی
ازکوچه می گذشت .
تنها
پدر
دربلندای شب
آب ِ قلیانش راعوض می کرد
شب
اینک گستاخ و
دست ِ گرسنه ی دخترکم
تا موز ِ ماه
برازجان – تیر1382
نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 90/1/24 و ساعت 7:17 عصر | نظرات دیگران()
