درهوای برگِ چشم ِیاربود

درمیان ِسینه ام، پرنده ای

انتظار ِشادی ِبهاربود

عمرهاگذشت

فصل ِآرزوشکفت

غنچه درمیان ِجاده های شاخه ها دمید

ازمیان ِسینه ام پرنده پرکشید

روی شاخه ای نشست

خواند

غنچه بسته ماند

سبزه درکنار ِآب مُرد

نوبهار، ازتن ِدرخت ها گریخت

شعر، پشتِ برگ هافسرد

ریخت

ای گل ِهمیشه سبز ِشعرمن بیا

آفتاب می دمدزصبح ِخنده ات

شعر، پشتِ پلک های توزلال می شود

تا ترانه ای دوباره سرکند،

بال می زند به سوی تو

مرغ ِجان ِمن

ای بهار ِبی خزان ِمن

__________________

27 بهمن 1383

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 89/12/26 و ساعت 1:29 صبح | نظرات دیگران()