ادبیات و فرهنگ
من شاخه ای خشک بودم
ازروزگاران ِخسته
ازبرق حسرت درآتش نشسته
پژمرده ازدرد
ازهرکران راه امیدبسته
یک روز ره گم کرده بودی
نشستی
بی برگ درشاخه ام لانه بستی
آوازسبزازدهانت شنفتم
اندک اندک شکفتم
یک شب که من سبز
پرکشیدی
گسستی
باکدامین درخت ای بهاران نشستی
من شاخه ای خشک...
__________________
برازجان- مهر1384
نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 89/12/19 و ساعت 12:32 صبح | نظرات دیگران()
