ادبیات و فرهنگ
به بزرگواربی ادعا اسکندراحمدنیا
زمین ِکال
زمین ِچقدرگندیده و
میوه های چقدرافتاده ازدرخت !
هوای تلخ می گذرد
چندان
که گاه می اندیشم
تو
بلاتشبیه
خارک شیرین شسته درسموم
جهان
پرازتنگی نفس هاست
_________________
برازجان- مرداد1384