دلم دریایی

که خورشید را می شست

و با تلنگر ِ نسیمی

می آشفت

دلم

پرنده ی خورشید

اینک

آن سوی فراموشی

مرداب و

 دل

بوتیماری

در ساحل ِِسرد

بنار- دی 1374

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 90/10/8 و ساعت 12:1 صبح | نظرات دیگران()

وقتی که از کران ِنگاهم غروب کرد

باغی دمید

در من

باغ ِشقایق .

خورشید خفت

در دامن ِافق ِشرمگین

و آسمان

پلکش را بست

بنار- دی 1374

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 90/10/6 و ساعت 9:38 عصر | نظرات دیگران()

می خواستم با کاسه ی گـُلی لبریز

آغاز  شوم

شب

نمی نداشت

که از برگِ سردِ نخل

قطره ای افتاد

ماه

یکباره سنگِ سیاهی شد

غلتیده از بام افق

از سنگ وحشت کردم

مثل ِ کبوتر ِ زخمی

مثل ِ کودکی زیر ِ سنگ

لرزیدم

دستم از کاسه افتاد

با خانه های خشتی ِ "بم" ریختم

 برازجان- دی1382

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 90/10/6 و ساعت 12:40 صبح | نظرات دیگران()

 برای نیمای مردستان

 کروشه ی مصراع ها را1

در هاون ِاندیشه کوبیدم 2

از خرمنجای شعر

با کیسه ای ردیف و قافیه بر گشتم

بر پلک و ابروانم

غبار مدح .

تو

 بر ترتِ سرخ می خواندی 3

در گلویت بهار .

پلک هایم جنبید

دلم

خمیازه ای کهنه کشید .

بنار-آذر 1374

___________________________

1- korusheh  - قسمت های ساق وخوشه گندم که علیرغم کوبیده شدن باز هم دارای دانه باشد .

2- haavan   –ظرفی فلزی که برای کوبیدن موادی کاربرد داشت .

3- tart  - محصول خا لص انباشته شده ی   جو و گندم .

 نوشته شده توسط محمد غلامی در دوشنبه 90/10/5 و ساعت 6:29 عصر | نظرات دیگران()

دور از رُخَت

چو دیده گشودم شفق شکفت

خورشید مُرد و

باغ ِافق لاله زار شد

دستی

قبای سردِ جهان را سیاه کرد

*

دور از رُخَت

کرانه ی چشمم بهار شد

برازجان- دی 1374

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 90/10/3 و ساعت 6:13 عصر | نظرات دیگران()