سينه خواهم شرحه شرحه از فراق
تا بگويم شرح درد اشتياق
هر کسي کو دور ماند از اصل خويش
باز جويد روزگار وصل خويش
من بهر جمعيتي نالان شدم
جفت بدحالان و خوش‌حالان شدم
هرکسي از ظن خود شد يار من
از درون من نجُست اسرار من
سر من از ناله‌ي من دور نيست
ليک چشم و گوش را آن نور نيست
تن ز جان و جان ز تن مستور نيست
ليک کس را ديد جان دستور نيست
آتشست اين بانگ ناي و نيست باد
هر که اين آتش ندارد نيست باد