هر شاعری بو توی دنیا زن ذلیلن

«سعدی» طرابلس رفت ودی تا زن ذلیلن

ری صندلی اینجا اگرچه غوز نشسِن

تو خونشونشسِن دُوکـُرپا زن ذلیلن

استادِ شعر ِ زن ذلیل اینجا نشسّه1

خوش می گو ایسا بعدچارتا زن ذلیلن

عمری« فرج»2 هجر ِقمر رسویش به پا که3

اِی بوقمر او بی مُقمّا زن ذلیلن

اِی ای «غلامی»4 می گو با مین ِ سفیدم

موعاشقم بیش از جوونا، زن ذلیلن5

«دارند»6اگه عیبِ جوونا می کُ دیّم

تاآنتـنش هِن ری ودریا زن ذلیلن7

ای «طالو»8هم نشسِن همش توفکر ِ دزّان9

تامی زه شِی دُزحرفِ بی جا زن ذلیلن

«اسپرغم»10 از نومش دیارن غم دُماشِن

ازشهرتش معلومن آغا زن ذلیلن

اوشاعری که آرزوش می که پُسر بو11

اِی او پُسرواوی، یقینا زن ذلیلن

«محمودی»12هم که گـُت می کُ هررو صدِی خوش

می گوکـَسَم بی یم مو13، حکما زن ذلیلن

یه شاعری هم مال ِ خورموجن بدونین14

تو شاعرا، اوهمچی یکتا زن ذلیلن

ازبس که اودِ خوارکورن دسّ ِ  دیلو15

برعکس بگویین دیلو ایسا زن ذلیلن

________________

1- ایرج شمسی زاده

2- فرج الله کمالی

3- «قمرو ...»نام شعری از فرج الله کمالی

4- محمد غلامی

5- اشاره به شعری از غلامی

6- حسین دارند

7- اشاره به شعری از دارند

8- سید طالب هاشمی

9- اشاره به شعری از هاشمی

10- علی اسپرغم

11- معصومه خدادادی«کاشکی منم پسر بیدم...»

12- نجف قلی محمودی

13- اشاره به نواری از محمودی

14- سید اسماعیل بهزادی سراینده ی این شعر

15- دی علو، سوژه ی بسیاری از شعرهای بهزادی

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 90/10/17 و ساعت 7:49 عصر | نظرات دیگران()