ادبیات و فرهنگ
به توکه بهترینی
عشق ِمن باسر ِزلفِ تو تماشایی بود
مطلع ِشعر ِدوچشمان ِتو غوغایی بود
طرح ِمینیاتوری ِموی ِتو برپیشانی
جلوه ی شور، به سردفتر ِشیدایی بود
رطب ازلعل ِلبِ چون شکرت می بارید
قامتت آیتِ شیرینی وزیبایی بود
دزدِخونخوار ِدلم، ظاهر ِمعصومی داشت
گرچه دزدیده نظرمی زد و حلوایی بود
شعله ی نام ِتوبردفتر ِجانم ای دوست
آتشی بود که درباغ ِشکیبایی بود
آب درکـُنده ی پوسیده ی جانم خندید
عشق می آمد و آغازشکوفایی بود
مهر باماهِ توورزیدن و پیرانه سری
اول ِعشق ِمن و آخر ِرسوایی بود
شیوه ی چشم ِسیاه ِتوبنازم که دلم
هرچه می دید ازآن شعله ی دریایی بود
آه ازاین دل ِشوریده که بربادم داد
وای برچشم ِنظرباز، که هرجایی بود
دشتستان- 14/اسفند1389