غلامي جان سلام نميدانم چرا وقتي وبهاي منطقه خومون کلل .زيارت وبنار را رويت ميکنم چنان دلم ميگيرد که درب دفترم راميبندم وبه ياد همان نداريها وپاپتي ها ميگريم واون شعر جنابعالي را بخاطر مياورم که گفتي همو دوروني که باشت وبيدو کپر بي صفاي بي که بعض ايسنل بي .اي داد وبيداد////////// ياد ان روزها بخير