چه واويده ممدو؟؟؟؟؟
پي مو که تنها مونس شعرلتم درد دل کو
تو اي پريشوني شعر کهنه يا نو سيم فرقي نميکنه
وا ايکه شعر محلي ورم خشتره
خسته ست عمر زبي باري اميد
در اين همه سحر سقط جان شده
شايد
کمي عسل کمي مرگ ،بيل و خاک درمان من کند
مثل هميشه لذت بردم اقا
روزها
تمام روزها
پاره هاي ديگر آن شبي هستند
که من
تو را گم کردم...
دست مريزاد جناب غلامي عزيز