این روی دوست نیست. که خورشید پاره ای

این چشم  نیست . آفتِ  مستِ  ستاره ای

شمشادِ  قامتی که چنین ناز می رود

قامت نگو که نیست . که عمر دوباره ای

باورنمی کنم که بیاید فرشته ای

روزی دوباره مثل ِ تو. قرنی ، هزاره ای

باغی طلا به قامتِ  سبز ِ بلندِ  عشق

ترکیبی از بهاری و پاییز واره ای

ای کاش دل نبود که عاشق نمی شدیم

ای کاش عاشقان ِ تو را بود چاره ای

__________

برازجان – تیرماه 1390

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 90/8/14 و ساعت 10:52 عصر | نظرات دیگران()

نازنین ای قامتت سرشاخه ی امید ها

ماه ِفروردین ِ رویت را سلام  ِ عید ها

ازلبِ من تا رخ ِ ماه ِتو می بارد مدام

آرزوها عشق ها شوریدگی  تردید ها

قالبت رااززلال  ِ نقره ها پرداختند

قامتت ترکیبی از نور و گل و امید ها

موج مویت شب که می رقصد به روی چهره ات

جویبار ِعمر را تصویر ِ ماه و بید ها

ازحریر ِ گل صفای صورتت را ساختند

چشم هایت را تراشیدند از خورشید ها

برازجان - تیر / 1390

 نوشته شده توسط محمد غلامی در چهارشنبه 90/8/4 و ساعت 8:39 صبح | نظرات دیگران()

ای سراپا مستِ دیدار ِ بهارت آفتاب

تشنه ی لبخندِ سبز ِ آبشارت آفتاب

ماه، بی صبر ِجمالت، کهکشان ماتِ قدت

محو ِ نورستان ِروی وبی قرارت آفتاب

آسمان خواهد که مانند تو بگشاید نقاب

آرزو دارد که بنشیند کنارت آفتاب

صبح تا گل های خورشیدِ دو چشمت وا شود

رشته های نورمی ریزد نثارت آفتاب

دوستدار ِچهره ات گل، عاشق رویت بهار

همدم ِ باغ ِ گلت مهتاب و یارت آفتاب

تا بهار ِ سال ِعمرت را بداند آسمان

 مانده اندرعشق و مستی گل شمارت آفتاب

یاسوج – تیر 1390

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 90/7/28 و ساعت 9:40 صبح | نظرات دیگران()

این شعر ، چند بیت ناتمام دیگرنیز دارد ولی

چون هدیه ی سفرمن

 از کویر است، بدون تصحیح نهایی و به شکل

ناقص تقدیم می کنم .

ای ناز ِ رویت از گل ِ نسرین قشنگ تر

مویت ز دسته های ریاحین قشنگ تر

گل های قامتت زگل ِ سرخ، داغ تر

چین های دامنت ز بت ِ چین قشنگ تر

قدّت ز کهکشان ِ کویری، زلال تر

خالت زماه و خوشه ی پروین قشنگ تر

شهدِ شراب وشعرو شکرمی چکد مدام

وقتی لبِ تو می شود از« شین » قشنگ تر

دینم اگرچه بسته به « حبل المتین » نبود

غیرازتو کس نبرد زمن، دین قشنگ تر

من گشته ام، ندیده ام ازتو به شاهدی

در« تفت» و« یزد» و«میبد» و«نایین» قشنگ تر

تفت – 6/7/1390

 نوشته شده توسط محمد غلامی در پنج شنبه 90/7/7 و ساعت 8:48 عصر | نظرات دیگران()

دگربرای که بنویسم که می روم به سفرفردا

میان راه که می گیرد زگریه هام خبر فردا ؟

تو را به دست که بسپارم؟ چه جزخیال تو بردارم؟

چگونه بی تو قدم درراه... چگونه بانگِ سحر فردا...

تو را چگونه ببیند باز، توای صفای لبت شیراز

میان ِ شرجی ِ دشتستان، زلال ِ دیده ی تر فردا

نه ماه ِخانه برافروزی، که آفتابِ جهان سوزی

بتاب بردرما روزی، بزن به سینه شررفردا

زکندوی لبِ شیرینت، دهان ِروزه عسل می ریخت

که تلخ کامی ِ هجران را، کنم بسان ِ ِشکرفردا

به خاکِ حافظِ شب بیدار، به روح ِسعدی ِ شیرین کار

خیال ِ روی دلارامت، نمی رود زنظر فردا

برازجان - 1/6/1390

 نوشته شده توسط محمد غلامی در یکشنبه 90/6/13 و ساعت 6:46 عصر | نظرات دیگران()