ن والقلم و ما یسطرون

قسم به قلم و آنچه می نویسد . قرآن کریم

در هر جامعه ای ، افراد و قشرهای مختلفی با سلیقه های گوناگونی زندگی می کنند  که هر کسی می کوشد تا گلیم خویش را از آب بیرون بکشد و یا دیگران را با خود همراه کند و هر کس خود را معیار می داند  بدین گونه که اگر کاری موافق طبع و اندیشه اش انجام گرفت ، صواب و گرنه خطاست .

در دنیای ما ، سیاستمداران به دنبال طرفدارانی سطحی نگر و ساده اندیش اند تا از کثرت وجودشان به نفع خود بهره ببرند و آنان را مستمسک اهداف خود قرار دهند و اقشار دیگر نیز به گونه ای دیگر وارد می شوند اما نویسندگان که خون تعهد و مسئولیت در رگ هایشان جریان دارد ، جز این می اندیشند اگر چه نویسندگانی نیز وجود دارند که به دنبال طرفدارانی احمق هستند .

روی سخن من با نویسندگان واقعی است . آنان که بدون کمترین انتظاری از مردم ، خود را و قلم خود را در راه مردم و در مسیر تعالی اندیشه ها قرار می دهند . آنان که با تباهی می ستیزند حتی اگر به قیمت جانشان تمام بشود یا در کنج زندان ها عمر را سپری کنند بی آنکه مردم آنان را بشناسند . تحمل بار سنگین تعهد و مسئولیت اولین وظیفه ی هر انسان صاحب اندیشه و قلم است . نویسنده باید به کار خود عشق بورزد و به خود ایمان داشته باشد تا در مقابل هیچ قدرت و به هیچ بهایی قلم را نفروشد . اگر به جای بیان سیاهه ای از وظایف نویسنده ، بخواهیم در یک عبارت کوتاه وظیفه ی صاحب قلم را بیان کنیم ، شاید بتوانیم بگوییم که نویسنده و شاعر در پی بیداری مردم و مبارزه با تحجر است و همین بیداری است که در طول تاریخ ، انبیا را نیز مورد بی مهری صاحبان قدرت ،  دانشمندان را مغضوب بارگاه شاهان و نویسندگان روشنفکر را در جبهه ی مخالف سیاستمداران دروغگو قرار داد . پس باید قدر قلم و اندیشه را دانست . به قلم عشق ورزید . به قلم سوگند خورد و به قلم وفادار ماند .

برازجان – 20 مهرماه 1383

 نوشته شده توسط محمد غلامی در دوشنبه 95/10/27 و ساعت 7:23 صبح | نظرات دیگران()