ادبیات و فرهنگ
به زندگی نرسیدم به خاطرشعروبه شعرنرسیدم به خاطرزندگی
به شعرهانرسیدم ، به زندگانی هم
برفت ازکفِ من، پیری وجوانی هم
چنان فسرد دلم ازسیاهی ِ ایّام
که ناله می کند ازدستِ شادمانی هم
به جام ِسینه ی ما، کم نبودزخم ِ تـَرَک
ببین چگونه شدازسنگِ ناگهانی هم
تمام ِعمر، که درشغل ِ انبیابودم
کسی نداشت مراحرمتِ شبانی هم
سپیدِ صفحه مبین لابلای بیت وغزل
که خفته رمز، دراین بسترِ نهانی هم
زبان ِ صبرندارد قرار ِ راز ِ مگو
بیاکه می شود اسرار ِ ما، زبانی هم
به شکوه لب نگشایی، که صبح نزدیک است
برند، نامه ی شب را، به بایگانی هم
______________
1383