ادبیات و فرهنگ
بهار، خرّم ودیدار ِ یار، شیرین است
بیا که آمدنت با بهار ، شیرین است
درانتظار ِ توشب رابسی سحرکردم
بیا که وصل پس ازانتظار، شیرین است
به یادِ روی تو ای خوشترین حکایتِ عشق
تمام ِ تلخی ِ این روزگار، شیرین است
زمانه کج رو و، تلخابِ غم به کامم ریخت
بیا که لب به لبِ آبشار، شیرین است
مجال ِ شِکو ِه ندارم ز نامرادی ها
بیاکه گریه درآغوش ِ یار، شیرین است
به راه دوست شنیدم بسی فسانه ی غیر
برای وصلتِ گل، زخم ِ خار، شیرین است
________
این غزل درکتاب سرودنخل ودریا/گزینه ی غزل استان بوشهر/به کوشش عبدالمجیدزنگویی چاپ شده است.